Hallo,

Een van de grootste thema’s waar ik vandaag de dag mee aan de slag ga in mijn praktijk is de communicatie tussen partners en de vele uitdagingen die dit thema met zich meebrengt om tot meer wederzijds begrip te komen.

De tijd dat enkel de man zijn gezin onderhield, is al even geleden.
Vandaag de dag is dit beeld drastisch veranderd. Talloze vrouwen zijn nu financieel en materieel onafhankelijk waardoor de behoeften zijn veranderd en er meer nood is gegroeid naar emotionele steun van hun partner.
Voor mannen geldt hetzelfde, ook zij hebben een hele ‘relationele mindshift’ te doen en hebben nu ook andere behoeften.

De huidige ‘relationele kaart’ geeft een totaal ander beeld waardoor er in de relatie serieus wat dient aangepast en bijgestuurd te worden.
Dit vraagt juist om meer inzicht en begrip tussen de beide geslachten.
Door het niet steeds begrijpen van elkaar, ontstaat er iets van ‘onbekend’ is ‘onbemind’ en dit kan wederzijdse angst triggeren om daarin niet begrepen of veroordeeld te worden.

Een man blijft immers een man met alle specifieke kenmerken en voor een vrouw is dit net zo.
Graag hadden we het met zijn allen anders gezien en kunnen we het als mens niet nalaten om elkaar te willen veranderen.
Zolang er geen acceptatie en erkenning is rond dit gegeven, kunnen we hierdoor veel energie verliezen in soms bvb oeverloze gesprekken die uiteindelijk uitmonden in nog meer onbegrip en afstand.

Als we de (gender) verschillen meer kunnen omarmen, zal ons dit meer in staat stellen om het universele verlangen van verbondenheid (dat in iedere mens leeft) met anderen terug te kunnen voelen want daarin zijn we als mens allemaal hetzelfde.
We wensen uiteindelijk om niet afgescheiden te zijn van onze medemens.
Hiervoor dienen we ons hart te openen waardoor we ons meer bewust worden dat wat buiten ons is, ook binnen in ons leeft.