De tijd dat een koppel traditioneel “man en vrouw” is, ligt al een tijdje achter ons. Zelf de katholieke kerk heeft bereidheid getoond om hun visie op het huwelijk en het gezin aan te passen. Versnelde maatschappelijke ontwikkelingen, emancipatie enzoverder zorgen voor fundamentele verschuivingen binnen relatievormen etc…

Het is een goede evolutie dat het bespreekbaar is geworden. Want, die verschillende relatievormen zijn er altijd al geweest. Alleen was het vroeger taboe of waren het eenzijdige beslissingen. Nu wordt dit ook meer en meer bespreekbaar binnen het koppel en zelfs daarbuiten.

Veel koppels die in relatietherapie komen, willen kost wat kost hun relatie redden. En daarbij speelt vaak een bepaalde overtuiging een rol. Een beperkende overtuiging over wat een “goede relatie” is en hoe die relatie er dan uit ziet. De overtuiging is vaak dat de twee partners samenwonen, onder één dak en dat men trouw moet zijn aan elkaar.

Maar is dat wel zo? Moet je, om een goed koppel te zijn, samenwonen?

Het is mijn overtuiging dat niemand voor jou kan bepalen welke vorm, welke samenlevingsvorm, de beste is. Het is iets wat jij en jouw partner samen bepalen. Bovendien is het ook een flexibel iets. Het kan zijn dat je in een eerste fase van je relatie gaat samenwonen, maar dat je na verloop van tijd beslist om terug alleen te gaan wonen en toch als koppel verder gaat. Of omgekeerd, dat je eerst lange tijd alleen woont en na verloop van tijd toch de stap zet om samen te wonen. Niemand kan dit voor jou bepalen. Sterker nog, niemand – behalve jij – heeft hierin zeggingschap.

Als er kinderen zijn?

Natuurlijk verandert er wel het een en ander als er kinderen zijn. Kinderen hebben geen stem met betrekking tot de vorm van jouw relatie. Als je kiest om te scheiden, of apart te gaan wonen, maar als koppel verder gaat, dan hoef je jouw kinderen hierin niet te laten beslissen, maar je kan natuurlijk wel rekening houden met je kinderen. Het is niet altijd zo een evidente (nieuwe) situatie voor hen. Het is dan ook belangrijk om er samen met de nodige zorg en aandacht mee om te gaan!

Welke soorten relaties bestaan er?

Een vaste monogame relatie.

Als koppel kies je voor emotionele en seksuele exclusiviteit en dat betekent dat je als partners trouw bent. De partners wonen apart of samen.

Een losse relatie.

In deze vorm kies je voor een vrijblijvende relatie. Vaak zijn de partners niet trouw, maar als deze relatie de tijd krijgt om te groeien, kan hieruit wel een vaste ( monogame) relatie ontstaan.

Een open relatie.

Als koppel maak je een combinatie tussen de vaste relatie en een losse relatie. Je hebt dus een vaste partner, maar je laat elkaar toe om buiten deze relatie ook nog losse relaties te onderhouden met mogelijks ook seksuele contacten.

Een langeafstandsrelatie.

Als koppel woon je ver van elkaar. Soms wel door een continent gescheiden. Je kiest ervoor om een vaste relatie te onderhouden, maar je ziet elkaar slechts om de zoveel tijd.

Een lat-relatie.

LAT staat voor ‘Living Apart Together’. Je kiest bewust om niet samen te wonen en toch een relatie te hebben. Dit kan zowel in de “vaste relatievorm” als in de “losse relatievorm”.

Een “living together” apart relatie (LTA).

Je leeft als koppel samen in een huis/ appartement. Je deelt bepaalde leefruimtes samen en je hebt eventueel ook eigen ruimtes die je voor jezelf benut. Jullie relatie kan je best omschrijven als een ” broer-zus” of “vriend -vriendin” relatie, waarin de seksualiteitsbeleving zo goed als niet meer aanwezig is.

Hartelijke groet
Britta